Sürekli kamu spotu gibi yazılar yazmamdan bıkmış olan eşim dışında yegane okurumun uyarısıyla bu yazıma herhangi bir yerel yönetim birimine sitem, kamu spotu tadında bir sosyal mesaj veya genç arkadaşlarımıza bir nasihat olmadan devam etmek istiyorum. Takdir edersiniz ki bu benim için gerçekten zor bir şey olacak. Daha önce eleştiri oklarımı yöneltmediğim bir yazı hiç yazmamıştım. Fildişi kulemden -sanırım mekanın verdiği bir ruh halinden- ancak bu meyanda yazılar yazabiliyorum.
Her ne kadar eleştiri ile yazıma başlayamasam da yazıma "bu hafta ...." diye başlayabilirim zannediyorum. Böylelikle en azından bir ritüeli bari yerine getirmiş olurum. Evet sayın okur, bu hafta Teşvikiye'deydik. Teşvikiye Camii bahçesinde buluşmayı planlarken birden karşımıza o şehrin her yanında görmeye alışkın olduğumuz, bizi yönetenlerin nasıl da bizleri düşündüğünün, hizmet aşkıyla yanıp tutuştuklarının, gönlümüzü fethetmek için hiçbir uğraştan kaçınmadıklarının göstergesi olan şantiye panellerini gördük. Camii bahçesi kapatılmamış, bir süreliğine daha iyi hizmet verebilmek adına hizmet dışı kalmıştı. Hal böyle olunca halihazırda hizmet verme ihtimali olan başka bir mekanın yolunu tuttuk.
Karşımıza daha önce İtalyan sefareti olarak kullanılmış Maçka Teknik Lisesi çıktı. Tesadüfen veli toplantısının olduğu bir güne de denk gelince kimse ne yapıyorsunuz burada da demedi. Bir de sağ olsun Osman Amca'mız çay ikram edince o soğukta içimiz ısındı.
Bu buluşmayı özel kılan şey formatıydı. İki saatte dört resim yaparak eskiz turumuzu tamamlamamız gerekiyordu. Bayağıdır bu kadar hızlı çalışmamıştım. Sanırım bir saat kırk dakika içerisinde dört resim de tamamlandı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder