Love, Death and Robots serisinde Zima Blue diye bir bölüm vardı, ressamımız Zima tablolarının bir yerinde mavi bir kare bırakmaya başlar ve bu kare giderek tüm tabloyu kaplayacak boyutlara ulaşır. Kısa film boyunca biz de bu mavi karenin peşine düşeriz. Benim resimlerimdeki bu boşluk bırakmaların da böyle bir serüveni olacak gibi görünüyor, üşengeçlik seviyeme göre zamanla resmimin tamamını kaplayacak gibi. Normalde çizimi yaptığım gün garda WWI esnasında cepheden gönderilen ve asla sahiplerine ulaştırılamayan mektuplardan oluşan hüzünlü bir sergi vardı, biraz ondan bahsetmek isterken çizimin neredeyse 1/3'lük kısmını kaplayan şu boşluk sinirimi bozunca vazgeçtim sergiden. Sanırım bu resim itibariyle artık kendime bir çekidüzen vermem lazım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder