Şansımızın yaver gittiği buluşmalardan bir diğeri daha bu buluşma oldu. Normalde kara bulutların tahakkümü altında gri ve soğuk bir gökyüzüne bakarak çizim yapacağımızı düşünüyorduk buluşmayı planlarken, doğrusunu söylemek gerekirse buluşma sabahı yola çıkarken de deli gibi üşüyeceğimi düşünerek yola çıktım. Kış günü buluşup çizim yapma aşkıyla yanıp tutuşan arkadaşlarımıza çoğu zaman hayranlıkla bakıyorum, ne kadar zaman geçerse geçsin kışa alışma ihtimalim yok gibi, alışasım da yok doğrusu bu çileye. Ben yüreğimde güneşten kopmuş minik kor parçasıyla yazı beklerim seve seve. Neyse biz böyle yürek titreten bir soğuk beklerken Güneş Paşa'mın bize sürprizi varmış, bahardan da değil yazdan kalma son ışıklarını saklamış bize. İçimizi ısıttı buluşma günü, normalde çizesim yoktu ancak sırf güneş "boşa mı ısıttım lan koca gezegeni?" diye öfkelenir düşüncesiyle kağıda kaleme sarıldım. Ortaya da şöyle bir şeyler çıktı.
