Yavaş yavaş benim artık kuytu bir köşeye çekilme ve ortaya mümkünse hiç çıkmama günlerim gelmiş. Şansım yaver gitmeyip de insan değil de başka bir yaratık olaydım o vakit kesinlikle kış uykularını hiç atlamaz, mağaramdan, oyuğumdan dışarı adım atmazdım. Büyük ihtimalle göç etmeye de üşenirdim kesin. Zaten yolda yorgun argın bir de kurt, kuş kovalasın ben kaçayım hiç olacak iş değil. Ancak insan olunca işler öyle yürümüyor. Çizilecek, yürünecek bir sürü yer ve yapılacak bir dünya işle dünyaya geliyor her bir fert. Bugün bu sorumluluklarımın bilincinde Usk İstanbul'daki arkadaşlarla Balat'da buluştuk ve uzun zamandır planlarımız arasında olan Demir Kilise'yi ve Balat sokaklarını çizdik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder