Çizeroğlu'ndan Nasihat

 Geçtiğimiz haftasonu Ahmet hoca ile bir eskiz yürüyüşüne çıkalım dedik. Soğuk hava, geç vakit derken günü bitirmeye karar verdik. Dağılma vakti geldiğinde kır sakallı, çekik gözlü bir amca bize Mecidiyeköy Viyadüğünü gösterdi ve "Yaman çizersiniz bre yiğitlerim, ancak yiğitlik duran binayı çizmede değildir, kim ki şu hır gürü çizer, odur ki gerçek yerinde çizer" dedi. Ardından oturduk hemen yerimize, sonrasında, insanlar geldi tabur tabur dizildi, defterimize kara yazı yazıldı. Ancak yılmadık, çizdikçe çizdik. Derken güneş batar iken bitti resimlerimiz. Bizim amca yeniden göründü, çaktırmadan sigarasını kenara fırlattı, kaşlarını çattı ve dedi ki:

Yedi iklim, dört köşeyi dolandım
Meğer USK İstanbul her taraftan başka imiş
Ben onları yok sanırdım
Meğer USK İstanbul yaman çizerlere yer imiş

Mürekkebi biter durur kalemler,
Bitti suyu, boyayamaz çizerler,
Rüzgarda uçar, durmaz defterler
Gürültüde çizim yapmak zor imiş.

Çizeroğlu der ki sözüm vasiyet
Benim sözüm dinleyene nasihat
Dışarı çıkma deftersiz evlat
Çizemediğin sahneler ziyan imiş.

     İşte o gün bu gündür her nirede bir yer bulanda, biz hemen oturup çizende, sizlere de çizeroğlundan nasihat, sakın deftersiz çıkmayın dışarı. Olur ya bir gün sizi de yakalayıverir en olmadık zamanda.