USS Porter DDG-78 (Arleigh Burke-Class Destroyer)

 

    15 dakikada çizim metodunun gemiler için güzel olabileceği gibi bir yanılgıya kapılmıştım düne kadar, meğerse ne kadar da haksızmışım. Bir gemiyi çizmeden önce derinlemesine gözlemlemek gerekiyormuş, Bir de vakitlice çizim pozisyonunda olmak. Aslında bu geminin ilginç radarlarını, Phalanx sistemlerini detaylı bir biçimde kayıt altına almak istemiştim ancak hava yine her zamanki gibi yoğun bulutluydu ve ışık düşündüğümden çok daha hızlı kayboldu. Belki ileride daha uzun aydınlanma süresine sahip günlerde böyle bir fırsat bulurum. Kim bilir belki o zamana bizimkiler liman ziyaretlerine başlar da hasret gideririz. En son sanırım Preveze Zaferi'nin yıldönümünde Büyükada ve Salihreis yine Sarayburnu'nda demirlemişti, o gün çocuk gibi koşmuştuk gemilere. Özellikle Büyükada'yı görünce apayrı sevinmiştim. İyi ki üşenmeyip gitmişiz o gün. Kim bilebilirdi bu kadar uzun bir ara verileceğini, umarım pandemi sürecinde yapılamayan bu liman ziyareti hadisesi standart bir uygulama haline gelmez.

St. Pierre Hanı Arka Cephesi

    Beyoğlu'ndaki buluşmaların finali genelde hemen hemen şu şekilde oluyor, tam artık çizimi bitirdik azıcık yürüyelim sonra da dağılırız derken birden karşımıza muhteşem bir sahne geliyor ve dayanamayarak son bir resim daha yapıyoruz. Bu resmin hikayesi de böyle. Tünel'den aşağıya doğru inerken birden ara sokaktan karşımıza bu manzara çıktı, defalarca kez oradan inmemize rağmen hiç fark etmemiştik. Dayanamayıp son bir resim daha yaptık ve bu resim sanırım çoğumuz için gerçekten günün son resmi oldu.

 

Çiçek Pasajı Çizimi

 

     Bu kadar sahipsiz kalmış başka bir şehir var mıdır acaba? Yüzyıllarca bir sürü medeniyete ev sahipliği yaptıktan sonra her gün defalarca kez mahvedilen başka şehirler de var mıdır? Biliyorum defalarca kere bu konudan bahsettim ama çizerken sürekli aklımda bu soru yankılanıyor. Böylesine güzel bir şehir nasıl bu kadar ehliyetsiz insanlara teslim edilir? Nasıl bu kadar güzel binalar tabelalara, klima hortumlarına boğulur? Son on yılda sevdiğim bir sürü yapı göz göre göre toz oldu, kimisi yıkıldı kimisi de restorasyon çalışması adı altında türlü türlü saçmalıklara maruz kaldı. Çiçek pasajını da garip bir renge boyamışlar, kumtaşı dokusu kaybolmuş, ona da ayrı sinir oldum bu buluşmada.

Taksim Meydanı Çizimi

 

     Taksim Meydan'ında daha önce defalarca çizim yapmış olmama rağmen meydanın sembolü olan Cumhuriyet Anıt'ını hiç çizememiştim. Sonradan anıtın daha önce hep diğer tarafında çizim yaptığımı farkettim ve o anda neden anıtı çizmeye girişmediğim sorusunun cevabı zihnimde şekillenmedi desem yalan olur. Bu hafta yine buluşma yerine erken gittim ve planladığım gibi anıtı çizmeye koyuldum. Anıtı çizerken orada anıta çelenk bırakmaya gelen DSP'li insanlar vardı, sonra beyaz güvercinli mavi bayrakları görünce çocukluk yıllarına döndüm. Meğerse hala DSP siyasi hayatını sürdürüyormuş. Herneyse fazla düşüncelere dalmadan çizime devam ettim, Taksim'in ruhu resmin her yanına iyice sinsin diye resmi yaparken maksemden doldurduğum suyu kullandım. Nihayetinde bol miktarda bariz hata barındırsa da artık defterimde anıta ait bir resim bulunmakta. Açıkçası böyle uzun zaman çizmek  isteyip çizemediğim resimleri çizince biraz hüzünleniyorum, ömrümden bir sayfa daha gitmiş gibi hissediyorum. Sanki geride ne kadar çok çizilecek resim bırakırsam o kadar uzun yaşayacakmışım gibi. Kendi kendimi gaza getirme konusunda ne kadar mahir olduğumdan daha önce bahsetmiştim, madalyonun diğer tarafında da böyle saçmalıklar var işte. 

USk Istanbul İstiklal Cad. Buluşması

 

  Bu hafta sizlere Taksim civarında buluşan bir garip insan topluluğundan bahsedeceğim. Bu bahsettiğimiz şahıslar TC simülasyonuna daha fazla dayanamayıp ilginç ilginç metotlarla bu suni gerçekliğin sınırlarını zorlamaya ant içmişler ve defterlerini alıp yine düşmüşler yollara. Dedikoduya göre çene çalmaktan normalde beş saatte iki resimden fazla iş çıkaramayan bu ekip onbeş dakikada bir lokasyon değiştirerek gün içinde sekiz farklı resim çizerek kendi rekorlarını kırmışlar. Buluşma sonrası kendini hala toplarlayamayanlar da olduğu bilgisi de tarafıma sızdırıldı bir miktar kulağı delik insan tarafından. Her ne kadar konuşulanlar ekibin bir daha böyle saçma işlere kalkışamayacağı yönünde olsa da USk İstanbul ekibi eminim her zaman insanları şaşırtmayı başaracak garipliklerle onların karşılarına çıkmayı başaracaktır.

USS Mount Whitney Liman Ziyareti

 

     Kit siparişi verirken düzenli olarak karşıma çıkan ve her seferinde de bu nasıl bir çirkinliktir diyerek uzun uzun baktığım USS Mount Whitney gemisinin liman ziyareti yapacağını duyunca hemen programımı yaptım elbette. Hava şansıma gün boyu kapalıydı, her ne kadar ofisten vaktinde de çıksam bir miktar karanlığa kalmış oldum. Aslında planım vapura binip karşıya geçerken gemiye biraz daha yakından bakmaktı ancak karanlık bastırınca yapabileceğim pek bir şey kalmadı. Zaten gemiye bakarken TCG Anadolu aklıma geldi, tadım kaçtı biraz. Yıllardır soğuyamadık ülkece, kimle müttefikiz, kime neden düşmanız belli değil, ahkam kesmekten masaya oturamadık bir türlü. Fırtınada savrulan yaprak gibiyiz. Dünya yarılıyor, tüm dengelerin içine sıçılıyorken keşke biraz daha ne yaptığını bilen, öngörülebilir bir devlet yapısına sahip olabilseydik. Keşke çoluk çocuk geleceğe bakarken bu kadar karamsar olmasaydı.