Nedense işe başladığım ilk günden beri yıllık izin aldıktan sonra bedelini her zaman çok ağır ödüyorum, bu sefer de yine farklı bir durum yaşanmadı. Yapmış olduğumuz Rodos gezisi sonrası öyle bir iş yüküyle onurlandırıldım ki son iki haftayı hatırlamıyorum bile. İşler henüz bitmiş olmasa da çizimleri en azından tarayacak fırsatı buldum ve artık yavaş yavaş paylaşabileceğim gibi duruyor.
Bu seneyi genel olarak sevemedim, pandemide sakin sakin kendi halimde takılırken bu birden ekstra sosyalleşme dönemi çok bunaltıcı oldu benim için. Sene boyu yoğun iş temposu, bir düzine belirsizlik bayağı can sıkıcıydı. Üstüne bir de sosyal sorumluluklar falan derken zaten iş iyice çığırından çıktı. Bu sebeple ruh hali olarak parmağımı bile kıpırdatacak enerjiyi bulamadığım bir zamanda bu turu gerçekleştirmiş olmak benim için biraz kötü oldu. Delicesine çizebileceğim bir ortamdan sanırım toplamda beş günde on resimle döndüm, çizemediğim her sahne içimde kaldı.
Yine uzunca bir girişten sonra ilk resmimizden bahsedebiliriz, ilk resim Marmaris'te gemiyi beklerken çizmiş olduğum resim. Her ne kadar iskeleye yakın olsak da gümrükte işlerin ne kadar süreceğini kestiremediğim için aceleyle deftere bir şeyler karaladım. Çam ormanlarının kokusunu gerçekten özlemişim, çizerken sırf bu yüzden bile biraz daha vaktim olsun isterdim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder