Yine benim resim çizmeye üşendiğpim bir başka buluşma, yine çantamda bir sürü defter ve yine kağıda gökülen tek bir çizgi yok. Neyse ki Demir Kilis'de çizilmiş bayağı resim var arşivimde, o yüzden bu seferlik küçük bir hile ile eski resmimi tekrardan koyuyorum hepten de boşlamış gibi durmamak adına. Üşengeçliğimi ve yaptığım küçük numarayı bağışlarsınız diye düşünmek istiyorum, artık iyi kötü bir hukumuz var o kadar. Bir tane de olsa çizim yaptığım nice buluşmalara artık...
İş değiştireli neredeyse beş ay oluyor, bu beş ayda ne haftaiçi ne haftasonları sakin tek bir günüm olmadı, haftaiçinde mesai bu kadar geç saatlerde bitince haftaiçi işleri haftasonuna da sarkıyormuş meğerse, bundan da kimse bahsetmemişti. Zorlu bir beş ay sonrası biraz biraz normale dönmeye başladı sanki tekrardan hayatım. Biraz insan içine bile karışmaya başladım son birkaç hafta. Bu posttaki buluşmayı yaptığımız günlerde henüz panikle yeni düzenime alışmaya çalışıyordum. Güzel bir gün olsa da zorlu bir gün olmuştu yine benim için. Başta bu kadar şeyin ortasında buluşma yapmasak mı diye bir düşünmüştük ama iyi ki üşenmemişiz ve totomuzu kaldırıp o buluşmayı yapmışız. Çizim atmosferi olarak herhangi bir buluşmamız yanına bile yaklaşamaz herhalde, ilahiler, etrafta yanan mumların dumanları, görevlilerin tören kıyafetleri falan bayağı güzeldi. Yeni yıla bundan iyi başlangıç olamazdı herhalde, o kadar gaza geldim ki bir resim bile çizfim içeride, her ne kadar yine perspektifi fena halde kaymış olsa bile.
Burayı nasıl kullandığımı artık biliyorsunuz, bu blog benim görsel, zaman zaman işitsel arşivim gibi. Genelde hayatımı o anda etkileyen şeylerden ufak da olsa bahsetmeye çalışırım. Bu yazı da öyle bir yazı daha çok kendime düştüğüm bir not, umarım görgüsüzlük yazısı olarak algılanmaz, standart kit inceleme yazılarımdan biri olarak bakarsınız umarım.
Bu yazı serisine ....'nın güzelleri diye başlamış olduğum için bu senenin başlığı da aynı şekilde oldu ancak ne yazık ki bu seneki kitler öyle çok da "Helal olsun lan, ne kitmiş be!" diyeceğim türden olmadı, hatta çoğunluğu idare eder derecesinin bile çok çok altındaydı. Modelcilik açısından hayal kırıklıklarıyla dolu bu senenin kitlerine önce en kötülerden başlıyorum, sonrasında zaten beğenmiş olduğum topu topu birkaç kitten bahsedip yazıyı kapatacağım.
Yakışıklı gemilerimizden bir diğeri de Kızıltoprak vapuru, bu resmi de yine Adalar İskelesi'nin üst katından çizmiştim. Sanırım çoğu vapuru izlemek için en güzel lokasyon orası olabilir. Bayağıdır aklımda bir vapur albümü oluşturma fikri var ancak harekete geçmeye yıllardır üşeniyorum. Bu iskeleden çizim yaparken bu albüm için de fotoğraflar çektim ancak bakalım kim bilir ne zamana başlayabileceğim.
Bu aralar genelde Fabriano Venezia A5 defterimi hep yanımda taşıyorum ancak son günlerde defter bir türlü bitmeyince farkettim ki her bir sayfayı ikiye bölüp defteri arkalı önlü kullanırsam zaten bitirme ihtimalim pek de yokmuş.48 yaprak defterin daha ancak 16 yaprağı dolmuş. Hal böyle olunca biraz soğudum Fabriano Venezia defterimden, bu aralar daha hızlı biter belki diye küçük sarı defterimle geziyorum. Kayaköy'de çizim yaparken de büyük defterle olan hesaplaşmam sürüyordu ve bu sebeple çıkartıp efendi efendi küçük defterime çizdim bir şeyler. İşte o günden geriye kalan bazı anlar...
Tatilden kalan güzel anılardan biri de kaya mezarlarında gezinmek oldu. En güzeli elbette Amythas'ın kiydi, Karmati Arman'ın videolarında bir yerde Amynthas'ın isminin geçtiğine eminim ama hangi bölümde geçtiğine dair en ufak bir fikrim yok, başlıklarından da bulamadım. Kanal bir kaç defa kapandı açıldı derken sonunda bir sürü video sessize alındığı için arşive eski videolara dalmak farz oldu. Kayaların içine oyulmuş mezar yerini görünce hayran kalmamak elde değil, bayram günü ziyaretçi akını hemen öncesi alana vardığımız için hızlıca photo-scan edem dedim yapıyı ancak, turist akını fotoğraflarımı heba etmiş, sonuç beklediğim kadar iyi olmadı, tarama biraz başarısızlıkla sonuçlanmış gibi görünüyor. Şimdilik elimde sadece çizim ve bol miktarda fotoğraf var.
