Üç resimden oluşan serinin son resmi de işte bu gördüğünüz resim. Bu resmin ardından eğer vakit ayırabilirsem bir adet defter incelemesi ve birkaç adet kit incelmesiyle bu ayı kapatmak niyetindeyim. Her ne kadar hala daha dışarıda özgürce fink atamıyor olsak da blogu tamamen boş bırakmak istememekteyim. Blogun beşinci yılını da geride bıraktığımız şu günlerde "Acaba bu blog altında çizim haricinde şeyler paylaşmasam daha mı iyi olurdu?" sorusu sürekli beynimde yankılanmaya devam ediyor, bu minvalde seyleri direkt olarak duymasam da hissettiğim oluyor çok çok az sayıdaki takipçilerimden. Açıkçası haksız da değiller, bence de blogda sadece çizimle alakalı konuları işlesem daha iyi olabilirdi, ancak çok severek takip ettiğim blogların yıllar içerisinde geçirdikleri evrimi gözlemledikçe bunun blogun geleceği için çok da avantajlı olmayacağını düşünüyorum. Sevdiğim birkaç bloggerın ayrı ilgi alanları için açtıkları farklı blogların bir süre sonra paylaşım oranlarının azaldığı ve içlerinden bazılarının zamanla canlılığını yitirdiğini gözlemledim. Bu yüzden ilgi alanımda olan her konuya ayrı ayrı sayfa açıp ilgilenmektense hepsine burada yer vermeyi kendi adıma uygun buldum. Böylelikle bir şekilde sorumluluk hissettiğim için hem çizim yapmaktan kopmuyorum, hem de ürettiğim şeyler arasında bir bağ kurarak öğrendiklerimi farklı alanlarda işime yarayacak hale getirebiliyorum. Bu konuda eğer varsa buraya kadar sabredip okuyan kahraman ademoğullarının düşüncelerini de merak ederdim doğrusu. Eğer hayatınızda herhangi bir şeyi değiştirmeyeceğine emin olduğum bu yazıyı bile sabredip okuma eyleminde bulunduysanız lütfen düşüncelerinizi aşağıya belirtin.
Merhabalar, öncelikle yazının sonuna kadar okuduğumu belirteyim :) Bence çizim haricinde şeyler paylaşmanız, yani aslında kendinizden bir şeyler paylaşmanız, aksine okuyucu için -en azından benim için- güzel bir katkı. Çünkü sadece çizim yapan biri değil yaşayan biri oluyorsunuz o vakit. Bilmiyorum saçma mı düşünüyorum ama, ben de sizinki gibi ikilemlerde çok kalırım, kaldım da. Bu yüzden de çok blog kapatıp açtım, emeklerim uçtu gitti. Mesela şimdi de instagram'da bir resimlerimi paylaştığım hesabım bir de fotoğraflarımı paylaştığım hesabım var çünkü ikisinin kitlesi de ayrı kullanıcılar olduğu için bunu yapmak zorunda kaldım. Ama blog'ta hepsini bir arada toplayabildim en azından. Şimdi kendim gibi bu işlere takılan birileri olduğunu bilmek de bir nebze rahatlattı beni :') Ne uzun bir yorum oldu, içimi dökmeye ihtiyacım varmış gibi sanki :D
YanıtlaSilBüyük bir sabırlılık örneği gösterip yazının tamamını okuduğunuz için teşekkür ederek söze başlamak istiyorum. Ben de çok benzer düşünceler arasında kaldım. Sosyal medyada da ilgi alanlarınızla şahsi hesabınızı ayırabiliyorsanız ne mutlu size. Bende genelde işler şöyle işliyor; önce ayırıyorum sonra ikisinin de yüzüne bakmıyorum. O yüzden ne pahasına olursa olsun böyle devam etmeyi yararlı buluyorum ben de.
Sil