Usk Istanbul Haliç Köprüsü Buluşması

     Sıcak havalarda bünyeye en iyi gelen şey çizim yapmak. Hele bir de püfür püfür esen bir köprünün üzerinden yapılan birkaç çizim gibisi yok bu mevsimde. Ancak bahsetmeden geçemeyeceğim bir konu var ki, daha önce bu durumu hiç bu kadar derinden yaşamamıştım. Hafta sonu, Usk Istanbul buluşmamızda yine halkımız bizi sağ olsunlar yalnız bırakmadılar. Daha önce defalarca laf atan, çizimleri küçümseyen insanla karşılaşmıştık ve bunların bir çoğu kalem ile kürek arasında kalsa küreği tercih edecek türden insanlardı. Resim konusunda hiçbir iddiamız olmamasına, bu işi sırf sevdiğimiz için yapmamıza rağmen nedendir bilinmez herkes üzerine vazife biliyor ve eleştiri yağmuruna tutmaya başlıyor. Bunlar zaten hep yaşaya yaşaya alıştığımız şeyler. Bu seferki en kötüsüydü. Haliç Metro Köprüsünde çizim yaparken çizdiğiniz manzarada bu köprü neden görünmüyor? sorusundan sonra benim için sorulacak soru kalmadı. Gün boyu bu soruyu düşündüm. Aslında aynı arkadaşlar tarafından yapılmış daha birçok saçma sapan eleştiri var ancak onları buraya taşımayacağım. Usandım bu insanlardan. Herkes her konuda fikir sahibi ancak üreten kim var diye bakınca ortalıkta kimse yok. Eleştirmeyi o kadar seven arkadaşlara "Düzeltmek için tavsiyen var mı dostum?" diye sorulduğunda gelen tepki boş mağaradaki yankıyla aynı. İşin garip tarafı birçok insanın iletişime geçme şekli bu, laf atmak. Gelip yanınıza "Siz ne yapıyorsunuz? Merak ettim" demek varken, "Bak o pencerenin pervazının altından geçen kablo direğe daha yukarıdan saplanıyor", "Ben daha iyi yaparım", "ilkokul resmine benzemiş" tarzı saçma sapan laflar atarak konuşmaya çalışıyorlar. Ben şahsen hep böyle insanlar arasında büyüdüğüm için artık bu mantık dışı eleştirilere kulak tıkıyorum. Ancak oraya çizim yapmaya gelen bir sürü genç insan var, bunlar belki de sadece rahatlamaya gelen insanlar. Takdir etmek, motive etmek varken bu eleştiriler niye? Kaldı ki gelen insanların çoğusu gerçekten eleştiriye aç insanlar, övülmekten ziyade hatalarının söylenmesi için yalvaran insanlar. Bu kadar çalışıp, çizip halktan aldıkları tepkinin bu olması beni çok yaralıyor. Bu uzun ve baş ağrıtıcı yazı için sizlerden özür dilerim. Vakit geç oldu ve tekrardan düzeltecek vaktim olmadığı için olduğu gibi yayınlıyorum. Eşimle birlikte ilk defa yaptığımız bir aktivite konusunda daha mutlu bir yazı yazmak isterdim ancak bırakmadılar.